Terapia wisceralna

Człowiek, podobnie jak wszystko co żyje – jest obiektem biologicznym i jeśli następuje zaburzenie krążenia krwi i limfy, to w jego ciele muszą pojawić się bakterie, grzyby, pasożyty, wirusy, których zadaniem jest zamiana tego biologicznego obiektu w „pył”.

I rzeczywiście, zlikwidowanie zastojów żylno-limfatycznych w narządach i przestrzeniach wokół nich, wyeliminowanie przemieszczeń narządów wewnętrznych, prowadzi do normalizacji czynności fizjologicznych i regeneracji całego organizmu, bez konieczności stosowania silnych preparatów leczniczych.

Przy czym, poprawa krążenia krwi w jamie brzusznej, sprzyja odruchowemu zwiększeniu przepływu krwi w okolicy klatki piersiowej, głowy, kręgosłupa, ramion i nóg. Wszystko to, daje pacjentowi możliwość powrotu do całkowitego zdrowia.

Należy zauważyć, że zastoje żylne i limfatyczne, mięśniowe i narządowe skurcze spastyczne w jamie brzusznej człowieka, powstają według określonych reguł kolejności, odkrytej w praktycznym stosowaniu tej techniki. Można je przedstawić w formie graficznej, umownie nazywając je „kręgami wzajemnego oddziaływania.” Jedną z głównych ról w „rozprzestrzenianiu” zaburzeń czynnościowych pełni pęcherzyk żółciowy. W książce „Wisceralna chiropraktyka w staroruskiej medycynie ” starałem się wyjaśnić te relacje i wynikające z nich konsekwencje. Wszystko to, posiada praktyczne znaczenie dla każdej człowieka, tak chorego jak i zdrowego.

Dla chorego, jest to jeden ze sposobów na rozwiązanie problemów zdrowotnych, a dla zdrowego – utrzymanie zdrowia i zapobieganie chorobom.

W omawianym systemie rozumienia, nie ma definicji „choroby”, a istnieje jedynie pojęcie osłabienia funkcjonalnego narządu i poziomu, na którym się on znajduje w „kręgu wzajemnego oddziaływania” – dla każdego pacjenta indywidualnie.

Terapia wisceralna